"What we are to our inward vision, and what man appears to be sub speciae aeternitatis, can only be expressed by way
of myth. Myth is more individual and expresses life more precisely than does science."
Carl Gustav Jung

Κυριακή 19 Απριλίου 2015

Ναζισμός και πολυεθνικος καπιταλισμός

Ναζισμός και πολυεθνικος καπιταλισμός*

Η έκρηξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αποτέλεσε την αφορμή να αναδειχθούν για μία ακόμη φορά και κάποιες «παράπλευρες αλήθειες» αναφορικά με την ισχύ των ιδεολογικών προτύπων των αντιμαχομένων δυνάμεων. Εν προκειμένω, χαρακτηριστική είναι η συμπεριφορά πολλών τραπεζικών, οικονομικών και βιομηχανικών κύκλων, ιδίως των ΗΠΑ, οι οποίοι διακατεχόμενοι από μία πολυεθνική αντίληψη και έχοντας διαμορφώσει τις τράπεζες και τις εταιρείες τους επάνω σε μία πολυεθνική βάση, έθεταν το κέρδος υπεράνω του πατριωτισμού και δεν δίσταζαν να βοηθούν, παράλληλα με την πολεμική προσπάθεια της χώρας τους, και την ναζιστική Γερμανία. Μια πλήρως τεκμηριωμένη απογραφή του τι ακριβώς συνέβη εμπεριέχεται στο έργο του Τσαρλς Χίγκαμ «Trading with theenemy» («Εμπορευόμενοι με τον εχθρό») που πρωτοεκδόθηκε το 1983 και μεταφράστηκε στα ελληνικά το 2005 κάτω από τον μάλλον παραπλανητικό τίτλο «Αμερικανο-Ναζιστική Συνωμοσία». Εδώ θα αρκεσθούμε σε μία πολύ περιληπτική, αλλά άκρως χαρακτηριστική, σκιαγραφία κάποιων ιδιαίτερα χτυπητών περιπτώσεων:

Σάββατο 11 Απριλίου 2015

Ζώντας δύο χρόνια στην Βόρεια Κορέα: μια προσωπική μαρτυρία

Ζώντας δύο χρόνια στην Βόρεια Κορέα: μια προσωπική μαρτυρία

Σίγουρα η Βόρεια Κορέα παραμένει η πιο παρεξηγημένη χώρα στον κόσμο, Ταυτόχρονα και η πιο άγνωστη. Ο μέσος δυτικός έχει μια πολύ άσχημη εικόνα, κυρίως επειδή έχει γαλουχηθεί με στερεότυπα και απλουστεύσεις, τα οποία σπάνια μπορεί κάποιος να επαληθεύσει ή να διαψεύσει, καθώς είναι ελάχιστοι οι ξένοι δημοσιογράφοι που έχουν επισκεφθεί τη Βόρεια Κορέα. 
Έζησα στη Βόρεια Κορέα για σχεδόν δύο χρόνια, από τον Ιούνιο του 2012 μέχρι το Μάρτιο του 2014. Έφτασα στην Πιονγκ Γιανγκ ένα ζεστό καλοκαιρινό πρωινό και δεν ήξερα τι θα αντιμετωπίσω. Πριν το ταξίδι μου, είχα διαβάσει αμέτρητα άρθρα ειδικών και αναλυτών, είχα δει ατέλειωτες ώρες από ντοκιμαντέρ και εκπομπές για τη Βόρεια Κορέα και είχα πειστεί ότι επρόκειτο να συναντήσω όχι ανθρώπους αλλά αυτόματα που είχαν υποστεί πλύση εγκεφάλου. Φανταζόμουν ότι όλοι θα βηματίζουν στρατιωτικά, θα δοξάζουν τον ηγέτη και θα είναι έτοιμοι να με φυλακίσουν αν κατά λάθος τα βλέμματα μας συναντηθούν.