Οι Χαμένες Μάχες του Ελληνισμού

Οι Χαμένες Μάχες του Ελληνισμού

Ο Ελληνισμός μετά την Μεγάλη Ήττα του 2015

του Δημήτρη Γιαννόπουλου*

Μιλώντας για μεγάλη ήττα, εννοούμε πως ο Ελληνισμός, καθ’ όλη την περίοδο της Μεταπολίτευσης, υφίσταται ένα μονομερή, ασύμμετρο, πολύπλευρο και ακήρυχτο «πόλεμο», με πολλές μάχες, σε διαφορετικά επίπεδα, όλες χαμένες – και τη μία ήττα να οδηγεί σωρευτικά και σχεδόν νομοτελειακά στην επόμενη, είτε στο ίδιο επίπεδο (π.χ. Κύπρος, Ελληνοτουρκικές σχέσεις, Σκόπια) ή σε διαφορετικά επίπεδα (πχ. «μεταναστευτικό», πολυπολιτισμική αλλοίωση, οικονομική αποσάθρωση, μετάλλαξη μεσοστρωμάτων).

Είναι μονομερής αυτός ο πόλεμος, όχι επειδή ο «Εχθρός» είναι ένας, γνωστός και ευδιάκριτος, αλλά επειδή όποιοι και να επιβουλεύονται κατά καιρούς τη χώρα – φανερά ή καλυμμένα, στο εσωτερικό ή από το εξωτερικό - δεν αντιμετωπίζουν καμιά αντίσταση από το θύμα τους, στα διάφορα «πεδία των μαχών» (όπως είναι η ιστορία, η παράδοση, η παιδεία, ο πολιτισμός, η οικονομία, η κοινωνική συνοχή, η δημογραφική σύνθεση και γεωπολιτική θέση της χώρας) εκτός από εξαιρέσεις μικρών πολιτικών ή πολιτιστικών κινήσεων και μεμονωμένων πρόσωπων.

Ο πόλεμος είναι ασύμμετρος γιατί μικρά κτυπήματα (π.χ. στον τομέα της πολυπολιτισμικής εκπαίδευσης) συντείνουν σε ανεπανόρθωτες ζημιές μεγάλης κλίμακας (ανοιχτά σύνορα, εποικισμός, εθνολογική και πληθυσμιακή μετάλλαξη).

Η Επιλογή της “προδομένης” Ελλάδας

Η Επιλογή της “προδομένης” Ελλάδας

Ο κρίσιμος Μάιος και το “πούλημα” των Ευρωπαίων

Άρθρο του Μιχάλη Κόκκινου* στο Hellenic Nexus,  Απριλίου 2016,  για το πώς τα “κλειστά σύνορα”, η έξοδος από Σέγκεν, και πιθανώς την Ευρωζώνη θα οδηγήσει σε στενή σχέση με τη Ρωσία…

Αν το 2015 ήταν μια χρονιά που όλοι θα προτιμούσαμε να ξεχάσουμε, τότε το 2016 ενδέχεται να είναι εξίσου άσχημο. Τον περασμένο χρόνο βιώσαμε το πολιτικό “θρίλερ” της διαπραγμάτευσης μεταξύ της νεόκοπης κυβέρνησης Τσίπρα και των δανειστών, το οποίο είχε αναμφισβήτητα από όλα: αγωνία, ένταση, δράμα, νίκη, απογοήτευση. Η Ελλάδα βρέθηκε τόσο κοντά στην χρεωκοπία όσο ποτέ άλλοτε, κάτι που την ανάγκασε να κάνει “τολμηρές” κινήσεις που μέχρι τότε καμία άλλη κυβέρνηση δεν είχε διανοηθεί.

Αν το προηγούμενο έτος η οικονομική επιβίωση του κράτους ήταν το νούμερο ένα ζήτημα, φέτος έχουμε κληθεί να αντιμετωπίσουμε πέρα από το οικονομικό και το προσφυγικό. Το νέο Μνημόνιο που υπογράφτηκε τον περασμένο Αύγουστο ανάγκασε την κυβέρνηση να μειώσει τις δαπάνες σε κρίσιμους τομείς του κράτους, όπως η υγεία, η παιδεία και η ασφάλεια. Οι “άμυνες” του κράτους έπεσαν για τα καλά και τώρα η Ελλάδα κινδυνεύει να πέσει θύμα του προσφυγικού προβλήματος της Ευρώπης.